Najgroźniejszą chorobą, w stu procentach śmiertelną, jest myksomatoza. W jej przenoszeniu duży udział mają m.in. owady kłujące, gryzonie oraz ludzie. Wirus przenosi się bowiem poprzez karmę czy odchody pochodzące od chorych zwierząt. Ponieważ wirusa myksomatozy najczęściej przenoszą komary, choroba ta występuje zazwyczaj od sierpnia do października. Wiosną i zimą bardzo rzadko dochodzi do zachorowania. Okres inkubacji myksomatozy trwa 4-6 dni, a największe zmiany chorobowe pojawiają się między 9 a 11 dniem. Króliki mogą być chronione przed myksomatozą przez szczepienia ochronne szczepionką Myxovac M (więcej informacji na ten temat w dziale "Szczepienia")
Najczęściej w okresie letnio - jesiennym, a w pomieszczeniach zamkniętych także zimą, występuje kokcydioza - jedna z najgroźniejszych dla królików chorób pasożytniczych. Wywołują ją niewidoczne gołym okiem pasożyty, których jest aż 12 gatunków. Zarażenie królików następuje zwykle wtedy, gdy zjedzą one pokarm zanieczyszczony formami inwazyjnymi pasożyta, które znajdują się w kale chorych zwierząt. Kokcydioza występuje w dwóch postaciach: jelitowej i wątrobowej. Kokcydiozę jelitową trzeba potwierdzić badaniem kału. Jej leczenie jest stosunkowo łatwe, gdyż jest wiele środków leczniczych o dużej skuteczności. Korzystniejsze jest jednak stosowanie preparatów kokcydiostatycznych, które znajdują się na przykład w Polfamiksie FK. Środkiem zapobiegawczym są oczywiście także bardzo dobre warunki zoohigieniczne: suche środowisko, odkażone klatki. Kokcydiozą wątrobową najbardziej zagrożone są króliki po odsadzeniu od matek. Dlatego też w tym okresie zaleca się podawanie tej grupie zwierząt przez 10 - 14 dni dobrej paszy z dodatkiem Vetrocoksu, Cycostatu P, Robenidyny, Monensinu, Bencadolu R i RA.
PRZYCZYNA Przyczyną choroby jest wirus z grupy Picorna. Po raz pierwszy choroba ta została zauważona w Chinach w 1984 roku po imporcie królików rasy angorskiej. W 1987 roku stwierdzono pomór w Rosji i w Polsce.
Formy i źródła zakażenia Choroba ta przenoszona jest przez muchy. Okres inkubacji jest niezwykle krótki i trwa od jednego do dwóch dni.
Objawy i przebieg choroby Objawy choroby to silna duszność, trudności w oddychaniu, krwawa wydzielina z nosa oraz wydawanie krótkich jęków. W ciągu 48 godzin po zakażeniu (nawet 18 - 36 godzin) dochodzi do śmierci zwierzęcia. Na 2 -3 godziny przed śmiercią królik gwałtownie słabnie. W ostatnim momencie może pojawić się pienista, krwawa wydzielina z pyska lub krwawienie z dróg rodnych. Ale może też nie być żadnych sygnałów - zwierzę może nagle się przewrócić i umrzeć. Wirus działa przede wszystkim na drobne i nieco większe naczynia krwionośne i poprzez uszkodzenia ich ścian powoduje pękanie naczyń, doprowadzając do powstania wybroczyn i małych wylewów krwotocznych. Występuje też znaczne powiększenie śledziony, zwyrodnienie nerek i wątroby. Śmiertelność niestety dochodzi do 100%.
Środki zaradcze, leczenie Aby zapobiec chorobie należy wykonać szczepienia ochronne. Zaszczepione króliki uzyskują pełną odporność po około dwóch tygodniach i trwa ona do dziewięciu miesięcy.
